Małe naprawy powłok lakierniczych

Przy wykonywaniu napraw renowacyjnych powłok lakierniczych nie zawsze konieczne jest lakierowanie całych elementów. Czasami możliwe jest wykonanie drobniejszych napraw metodą natryskową, tzw. Smart Repair

. Takie małe naprawy zajmują mniej czasu, zużycie materiału jest zdecydowanie mniejsze, ingerencja w powłokę lakierniczą jest mniej inwazyjna – generalnie same plusy ale musimy pamiętać także, że podczas takich małych napraw występują pewne ograniczenia, które mogą wpłynąć na końcowy efekt.

Po pierwsze nie każde miejsce na powierzchni pojazdu gwarantuje, że po wykonaniu naprawy różnica między oryginalnym a wymalowanym elementem będzie niezauważalna.
Do wykonywania małych lakierowań nie zalecam centralnych powierzchni elementów, a raczej skrajne ich partie. Wykonując tzw. zaprawkę trzeba zawsze rozważyć ryzyko niepowodzenia i konieczności wykonania ponownego lakierowania a co się z tym wiąże opłacalności danej operacji.

Po drugie musimy też przewidzieć dodatkowe przeszkody które mogą pojawić się ze strony podłoża na którym wykonujemy daną naprawę. Możliwe jest to, że poprzednia powłoka lakieru będzie charakteryzowała się tak wysoką twardością, że niemożliwe będzie uzyskanie niezauważalnych przejść lakierów 2K.

Zdarza się też, że powłoka lakieru na samochodzie wykazuje cechy niestabilności tzn. nie jest w pełni utwardzona, może to dotyczyć nie tylko powierzchni już naprawianych ale też OEM czyli lakierowań fabrycznych. Na takich elementach będziemy mieli problemy z wykonaniem małych lakierowań ponieważ materiały które będziemy nakładać będą rozpuszczać podłoże tworząc efekt tzw. zważenia.

Mała naprawa ma za zadanie odtworzenie na niewielkiej powierzchni powłoki lakierowej, nie tylko lakieru nawierzchniowego, ale też zniwelowania nierówności blach i odbudowę warstw antykorozyjnych.

Maskowanie powierzchni sąsiednich do naprawianych dobrze jest wykonać specjalną folią przystosowaną do lakierowania. Prace rozpoczynamy od oczyszczenia i odtłuszczenia przy pomocy zmywacza silikonów (CP 015), następnie wykonujemy przeszlifowania powierzchni w celu zlikwidowania zadrapań i rys.

Staramy się nie rozszerzać niepotrzebnie powierzchni naprawy. Nierówności blachy wyrównujemy szpachlą poliestrową (np. CP 334 SOFT PLUS) i po obróbce szlifierskiej odpowiednimi gradacjami papierów ściernych możemy przystąpić do nakładania podkładu wypełniającego - CP 345 lub CP 365 - (zalecam przed nałożeniem podkładu wypełniającego zastosować reaktywny grunt antykorozyjny CP 590 WASH PRIMER w celu zabezpieczenia blachy w miejscach odsłoniętych w trakcie szlifowania).

Przystępujemy do przygotowania powierzchni do lakierowania szlifując podkład i obszar, na którym wykonamy cieniowanie lakierem bazowym, a następnie lakierem bezbarwnym.

Na obszarze gdzie będzie wymagana warstwa lakieru bazowego szlifujemy papierami o gradacjach wskazanych pod warstwy bazowe, ale miejsca gdzie będzie wykonywane przejście wymaga mniejszych gradacji lub włókniny szarej lub”miodowej” zastosowanej razem z pastą-żelem do matowania. Jeśli zastosujemy lakier bazowy wodorozcieńczalny (np. AquaLine PROFIX) możemy od razu wykonać cieniowanie w miejscach wymalowania.

Dla lakieru bezbarwnego (np. CP 2008 HS) stosujemy rozcieńczalnik do cieniowania CP 066 w celu złagodzenia miejsc przejścia i ułatwienia późniejszego polerowania.

W celu przyspieszenia schnięcia lakieru i podkładu akrylowego możemy z powodzeniem użyć akceleratora (CP 480) pamiętając o właściwych proporcjach. Przy lakierowaniu niewielkich powierzchni powinniśmy użyć sprzętu mini. Ułatwia to pracę i nie tworzy dużej mgły natryskowej.

Zakończeniem prac lakierniczych jest polerowanie i tu polecam pastę uniwersalną EASY marki PROFIX w komplecie z mleczkiem polerskim WAX