Dobór koloru autolakieru

Dobór koloru autolakieru

Jak postrzegamy kolor pomalowanej lakierem samochodowym powierzchni wpływ ma bardzo wiele czynników.

Wśród nich są:

  • sposób w jaki postrzegamy dany kolor – ocena subiektywna
  • warunki otoczenia w jakich dokonujemy natrysku (wilgotność, ciśnienie, temperatura)
  • sposób natrysku (ilość warstw, kolor podłoża, technologia natrysku m.in. ciśnienie natrysku)
  • materiałów jakich używamy (rozcieńczalniki, utwardzacze, przyśpieszacze reakcji)

Mając pod uwagą te czynniki producenci lakierów przygotowują dla danego numeru koloru kilka wariantów. Dysponując kilkoma niuansami koloru, możemy przygotować mieszankę gotowego koloru najbardziej zbliżony do oryginału.

Jest to szczególnie ważne przy naprawie renowacyjnej – gdzie zależy na odtworzeniu pierwotnej powłoki. Pierwszym krokiem przed naprawą jest ustalenie numeru koloru. Najłatwiej możemy to zrobić odczytując go z tabliczki znamionowej samochodu.

Zobacz Swój samochód w wybranym kolorze - Sprawdź wzornik kolorów RAL

Znalezienie takiej tabliczki nie zawsze jest łatwe, ponieważ każdy z producentów samochodów umieszcza te informacje w różnych miejscach

Następnie odszukujemy interesujący nas numer.

Uzyskany w ten sposób numer możemy wpisać do programu recepturowego.

Wraz z recepturą w programie – dostajemy informację o tym gdzie znaleźć określony kolor w dokumentacji kolorystycznej. W programie wyświetlają się również informację na temat wariantów danego koloru – zamieszczone w nawiasie.

Poniżej wyjaśnienie dla poszczególnych oznaczeń:

D – ciemniejszy (od ang. darker)

P – bledszy (od ang. paler)

L – jaśniejszy (od ang. ligter)

R bardziej czerwony (redder)

B – bardziej niebieski (bluer)

BR – bardziej brązowy (browner)

Y – bardziej żółty (yellower)

G – bardziej zielony (greener)

DI – bardziej szary (greyer)

Jeśli przy literce znajduje się cyfra „1” lub „2” oznacza to wzmocnienie efektu, nr Opel 547(B1) – oznacza wariant koloru bardziej niebieski niż Opel 547 (B)

Następnie przystępujemy do porównania wzornika z elementem naprawianym.

Podstawowa trudność polega na tym, iż auta niejednokrotnie są przemalowane i mają kilka różnych odcieni. Odcienie te są umiejętnie zamaskowane przez tzw. „cieniowanie”, więc właściwy dobór koloru do jednej części auta wcale nie gwarantuje dobrego efektu dla części pozostałych. Kolejnym błędem wpływającym na niewłaściwą ocenę koloru jest sprawdzanie odcienia w pomieszczeniach zamkniętych (garaż, warsztat, kabina lakiernicza). Wówczas sztuczne oświetlenie zniekształca postrzeganie koloru.

Kolor musi być oceniany w świetle dziennym, choć zbyt mocne światło słoneczne czasami w tym przeszkadza. Alternatywnym rozwiązaniem jest posiadanie lampy imitującą naturalne oświetlenie.

Miejsce w którym dokonujemy porównania musimy oczyścić, możemy to zrobić wykorzystując pasty polerskie – zalecamy rozpocząć polerowanie od pasty EASY a następnie wypolerować miejsce mleczkiem WAX.

W trakcie porównania pamiętamy aby dokonać porównania pod kilkoma kątami.

Po tych czynnościach przygotowujemy mieszankę „pilotującą”, w celu wykonania natrysku próbnego.

Należy przy tym pamiętać, by w miarę precyzyjnie odwzorować późniejsze warunki malowania samochodu, czyli właściwe ciśnienie powietrza, ilość warstw oraz pistolet lakierniczy. Często w mieszalni stosuje się minipistolety o mniejszej dyszy, co zmniejsza wiarygodność natrysku próbnego. Przed samym lakierowanie upewnijmy się czy powłoka antykorozyjna w miejscu naprawianym została w sposób należyty odtworzona. Dotyczy to również koloru podkładu, ma to niebagatelne znaczenie w efekcie końcowym uzyskanym w wyniku lakierowania.